朝代:唐代
作者:李白
原文:
古来有弃妇,弃妇有归处。今日妾辞君,辞君遣何去。
本家零落尽,恸哭来时路。忆昔未嫁君,闻君却周旋。
绮罗锦绣段,有赠黄金千。十五许嫁君,二十移所天。
自从结发日未几,离君缅山川。家家尽欢喜,
孤妾长自怜。幽闺多怨思,盛色无十年。相思若循环,
枕席生流泉。流泉咽不扫,独梦关山道。及此见君归,
君归妾已老。物情恶衰贱,新宠方妍好。掩泪出故房,
伤心剧秋草。自妾为君妻,君东妾在西。罗帏到晓恨,
玉貌一生啼。自从离别久,不觉尘埃厚。尝嫌玳瑁孤,
犹羡鸳鸯偶。岁华逐霜霰,贱妾何能久。寒沼落芙蓉,
秋风散杨柳。以比憔悴颜,空持旧物还。馀生欲何寄,
谁肯相牵攀。君恩既断绝,相见何年月。悔倾连理杯,
虚作同心结。女萝附青松,贵欲相依投。浮萍失绿水,
教作若为流。不叹君弃妾,自叹妾缘业。忆昔初嫁君,
小姑才倚床。今日妾辞君,小姑如妾长。回头语小姑,
莫嫁如兄夫。
提示:拼音为程序生成,因此多音字的拼音可能不准确。
gǔ lái yǒu qì fù ,qì fù yǒu guī chù 。jīn rì qiè cí jun1 ,cí jun1 qiǎn hé qù 。
běn jiā líng luò jìn ,tòng kū lái shí lù 。yì xī wèi jià jun1 ,wén jun1 què zhōu xuán 。
qǐ luó jǐn xiù duàn ,yǒu zèng huáng jīn qiān 。shí wǔ xǔ jià jun1 ,èr shí yí suǒ tiān 。
zì cóng jié fā rì wèi jǐ ,lí jun1 miǎn shān chuān 。jiā jiā jìn huān xǐ ,
gū qiè zhǎng zì lián 。yōu guī duō yuàn sī ,shèng sè wú shí nián 。xiàng sī ruò xún huán ,
zhěn xí shēng liú quán 。liú quán yān bú sǎo ,dú mèng guān shān dào 。jí cǐ jiàn jun1 guī ,
jun1 guī qiè yǐ lǎo 。wù qíng è shuāi jiàn ,xīn chǒng fāng yán hǎo 。yǎn lèi chū gù fáng ,
shāng xīn jù qiū cǎo 。zì qiè wéi jun1 qī ,jun1 dōng qiè zài xī 。luó wéi dào xiǎo hèn ,
yù mào yī shēng tí 。zì cóng lí bié jiǔ ,bú jiào chén āi hòu 。cháng xián dài mào gū ,
yóu xiàn yuān yāng ǒu 。suì huá zhú shuāng xiàn ,jiàn qiè hé néng jiǔ 。hán zhǎo luò fú róng ,
qiū fēng sàn yáng liǔ 。yǐ bǐ qiáo cuì yán ,kōng chí jiù wù hái 。yú shēng yù hé jì ,
shuí kěn xiàng qiān pān 。jun1 ēn jì duàn jué ,xiàng jiàn hé nián yuè 。huǐ qīng lián lǐ bēi ,
xū zuò tóng xīn jié 。nǚ luó fù qīng sōng ,guì yù xiàng yī tóu 。fú píng shī lǜ shuǐ ,
jiāo zuò ruò wéi liú 。bú tàn jun1 qì qiè ,zì tàn qiè yuán yè 。yì xī chū jià jun1 ,
xiǎo gū cái yǐ chuáng 。jīn rì qiè cí jun1 ,xiǎo gū rú qiè zhǎng 。huí tóu yǔ xiǎo gū ,
mò jià rú xiōng fū 。