朝代:宋代
作者:姚述尧
原文:
佳节喜逢长久日,魏文帝《与钟繇书》曰:“九月九为阳数,而日月并应。俗嘉其名,以为宜于长久,故以享宴高会。是月律中无射,言群木庶草无有射地而生,惟菊纷然独荣。非夫含乾坤之淳和,体芬芳之淑气,孰能如此。故屈平悲冉冉之将老,思食秋菊之落英。辅体延年,莫斯之贵。谨奉一束,以助彭祖之术。翩翩凫_朋来。霜清天宇绝纤埃。老杜《九日》诗云:“天宇清霜净,公堂宿雾披。”遥怜巴岭月,严武有《九日巴岭答杜二见忆》诗云:“卧向巴山落月时,两乡千里梦相思。”拟上曲江台。老杜有《九日曲江》诗云:“重阳独酌杯中酒,抱病起登江上台。”
怀县从容留客宴,见老杜《九日杨奉先会白水崔明府》诗。追欢正好传杯。使君归骑莫相催。更拚明日醉,未放菊花开。
提示:拼音为程序生成,因此多音字的拼音可能不准确。
jiā jiē xǐ féng zhǎng jiǔ rì ,wèi wén dì 《yǔ zhōng yáo shū 》yuē :“jiǔ yuè jiǔ wéi yáng shù ,ér rì yuè bìng yīng 。sú jiā qí míng ,yǐ wéi yí yú zhǎng jiǔ ,gù yǐ xiǎng yàn gāo huì 。shì yuè lǜ zhōng wú shè ,yán qún mù shù cǎo wú yǒu shè dì ér shēng ,wéi jú fēn rán dú róng 。fēi fū hán qián kūn zhī chún hé ,tǐ fēn fāng zhī shū qì ,shú néng rú cǐ 。gù qū píng bēi rǎn rǎn zhī jiāng lǎo ,sī shí qiū jú zhī luò yīng 。fǔ tǐ yán nián ,mò sī zhī guì 。jǐn fèng yī shù ,yǐ zhù péng zǔ zhī shù 。piān piān fú _péng lái 。shuāng qīng tiān yǔ jué xiān āi 。lǎo dù 《jiǔ rì 》shī yún :“tiān yǔ qīng shuāng jìng ,gōng táng xiǔ wù pī 。”yáo lián bā lǐng yuè ,yán wǔ yǒu 《jiǔ rì bā lǐng dá dù èr jiàn yì 》shī yún :“wò xiàng bā shān luò yuè shí ,liǎng xiāng qiān lǐ mèng xiàng sī 。”nǐ shàng qǔ jiāng tái 。lǎo dù yǒu 《jiǔ rì qǔ jiāng 》shī yún :“zhòng yáng dú zhuó bēi zhōng jiǔ ,bào bìng qǐ dēng jiāng shàng tái 。”
huái xiàn cóng róng liú kè yàn ,jiàn lǎo dù 《jiǔ rì yáng fèng xiān huì bái shuǐ cuī míng fǔ 》shī 。zhuī huān zhèng hǎo chuán bēi 。shǐ jun1 guī qí mò xiàng cuī 。gèng pīn míng rì zuì ,wèi fàng jú huā kāi 。