朝代:清朝
作者:林嗣环
原文:
京中有善口技者。会宾客大宴,于厅事之东北角,施八尺屏障,口技人坐屏障中,一桌、一椅、一扇、一抚尺而已。众宾团坐。少顷,但闻屏障中抚尺一下,满坐寂然,无敢哗者。
遥闻深巷中犬吠,便有妇人惊觉欠伸,其夫呓语。既而儿醒,大啼。夫亦醒。妇抚儿乳,儿含乳啼,妇拍而呜之。又一大儿醒,絮絮不止。当是时,妇手拍儿声,口中呜声,儿含乳啼声,大儿初醒声,夫叱大儿声,一时齐发,众妙毕备。满坐宾客无不伸颈,侧目,微笑,默叹,以为妙绝。
未几,夫齁声起,妇拍儿亦渐拍渐止。微闻有鼠作作索索,盆器倾侧,妇梦中咳嗽。宾客意少舒,稍稍正坐。
忽一人大呼:“火起”,夫起大呼,妇亦起大呼。两儿齐哭。俄而百千人大呼,百千儿哭,百千犬吠。中间力拉崩倒之声,火爆声,呼呼风声,百千齐作;又夹百千求救声,曳屋许许声,抢夺声,泼水声。凡所应有,无所不有。虽人有百手,手有百指,不能指其一端;人有百口,口有百舌,不能名其一处也。于是宾客无不变色离席,奋袖出臂,两股战战,几欲先走。
忽然抚尺一下,群响毕绝。撤屏视之,一人、一桌、一椅、一扇、一抚尺而已。
jīng zhōng yǒu shàn kǒu jì zhě 。huì bīn kè dà yàn ,yú tīng shì zhī dōng běi jiǎo ,shī bā chǐ píng zhàng ,kǒu jì rén zuò píng zhàng zhōng ,yī zhuō 、yī yǐ 、yī shàn 、yī fǔ chǐ ér yǐ 。zhòng bīn tuán zuò 。shǎo qǐng ,dàn wén píng zhàng zhōng fǔ chǐ yī xià ,mǎn zuò jì rán ,wú gǎn huá zhě 。
yáo wén shēn xiàng zhōng quǎn fèi ,biàn yǒu fù rén jīng jiào qiàn shēn ,qí fū yì yǔ 。jì ér ér xǐng ,dà tí 。fū yì xǐng 。fù fǔ ér rǔ ,ér hán rǔ tí ,fù pāi ér wū zhī 。yòu yī dà ér xǐng ,xù xù bú zhǐ 。dāng shì shí ,fù shǒu pāi ér shēng ,kǒu zhōng wū shēng ,ér hán rǔ tí shēng ,dà ér chū xǐng shēng ,fū chì dà ér shēng ,yī shí qí fā ,zhòng miào bì bèi 。mǎn zuò bīn kè wú bú shēn jǐng ,cè mù ,wēi xiào ,mò tàn ,yǐ wéi miào jué 。
wèi jǐ ,fū kù shēng qǐ ,fù pāi ér yì jiàn pāi jiàn zhǐ 。wēi wén yǒu shǔ zuò zuò suǒ suǒ ,pén qì qīng cè ,fù mèng zhōng ké sòu 。bīn kè yì shǎo shū ,shāo shāo zhèng zuò 。
hū yī rén dà hū :“huǒ qǐ ”,fū qǐ dà hū ,fù yì qǐ dà hū 。liǎng ér qí kū 。é ér bǎi qiān rén dà hū ,bǎi qiān ér kū ,bǎi qiān quǎn fèi 。zhōng jiān lì lā bēng dǎo zhī shēng ,huǒ bào shēng ,hū hū fēng shēng ,bǎi qiān qí zuò ;yòu jiá bǎi qiān qiú jiù shēng ,yè wū xǔ xǔ shēng ,qiǎng duó shēng ,pō shuǐ shēng 。fán suǒ yīng yǒu ,wú suǒ bú yǒu 。suī rén yǒu bǎi shǒu ,shǒu yǒu bǎi zhǐ ,bú néng zhǐ qí yī duān ;rén yǒu bǎi kǒu ,kǒu yǒu bǎi shé ,bú néng míng qí yī chù yě 。yú shì bīn kè wú bú biàn sè lí xí ,fèn xiù chū bì ,liǎng gǔ zhàn zhàn ,jǐ yù xiān zǒu 。
hū rán fǔ chǐ yī xià ,qún xiǎng bì jué 。chè píng shì zhī ,yī rén 、yī zhuō 、yī yǐ 、yī shàn 、yī fǔ chǐ ér yǐ 。