朝代:宋代
作者:刘辰翁
原文:
愁人更堪秋日,长似岁难度。相携去、晼晚登高,高极正犯愁处。常是恨、古人无计,看今人痴绝如许。但东篱半醉,残灯自修菊谱。
归去来兮,怨调又苦。有寒螀余赋。湖山外、风笛阑干,胡床夜月谁据。恨当时、青云跌宕,天路断、险艰如许。便桥边,卖镜重圆,断肠无数。
是谁玉斧,惊堕团团,失上界楼宇。甚天误、婵娟余误。悔却初念,不合梦他,霓裳楚楚。而今安在,枫林关塞,回头忆著神仙处,漫断魂飞过湖江去。时时说与,地上群儿,青琐瑶台,阆风悬圃。
琵琶往往,凭鞍劝酒,千载能胡语。叹自古、宫花薄命,汉月无情,战地难青,故人成土。江南憔悴,荒村流落,伤心自失梨园部,渺空江、泪隔芦花雨。相逢司马风流,湿尽青衫,欲归无路。
提示:拼音为程序生成,因此多音字的拼音可能不准确。
chóu rén gèng kān qiū rì ,zhǎng sì suì nán dù 。xiàng xié qù 、wǎn wǎn dēng gāo ,gāo jí zhèng fàn chóu chù 。cháng shì hèn 、gǔ rén wú jì ,kàn jīn rén chī jué rú xǔ 。dàn dōng lí bàn zuì ,cán dēng zì xiū jú pǔ 。
guī qù lái xī ,yuàn diào yòu kǔ 。yǒu hán jiāng yú fù 。hú shān wài 、fēng dí lán gàn ,hú chuáng yè yuè shuí jù 。hèn dāng shí 、qīng yún diē dàng ,tiān lù duàn 、xiǎn jiān rú xǔ 。biàn qiáo biān ,mài jìng zhòng yuán ,duàn cháng wú shù 。
shì shuí yù fǔ ,jīng duò tuán tuán ,shī shàng jiè lóu yǔ 。shèn tiān wù 、chán juān yú wù 。huǐ què chū niàn ,bú hé mèng tā ,ní shang chǔ chǔ 。ér jīn ān zài ,fēng lín guān sāi ,huí tóu yì zhe shén xiān chù ,màn duàn hún fēi guò hú jiāng qù 。shí shí shuō yǔ ,dì shàng qún ér ,qīng suǒ yáo tái ,láng fēng xuán pǔ 。
pí pá wǎng wǎng ,píng ān quàn jiǔ ,qiān zǎi néng hú yǔ 。tàn zì gǔ 、gōng huā báo mìng ,hàn yuè wú qíng ,zhàn dì nán qīng ,gù rén chéng tǔ 。jiāng nán qiáo cuì ,huāng cūn liú luò ,shāng xīn zì shī lí yuán bù ,miǎo kōng jiāng 、lèi gé lú huā yǔ 。xiàng féng sī mǎ fēng liú ,shī jìn qīng shān ,yù guī wú lù 。